Op een dag in de verschrikkelijke twintigste eeuw, beseft de jonge Donald Servotte dat zijn ware roeping niet op de schoolbanken te vinden is. In een openbaring ziet hij zijn toekomst voor zich: hij zal de echtgenoot zijn van een slijkrijk meisje. Hij sluipt de klas uit en begint zijn queeste naar zijn goudvisje, zijn dollarprinses. Een compromitterende foto in de jaszak van een van zijn klasgenoten levert hem alvast een startkapitaal op. Maar Fortuna lijkt Donald niet al te goed gezind te zijn. Keer op keer dalen de slagen van het noodlot op hem neer. Donalds odyssee naar het echtgenootschap is even scabreus en bizar als de grappen die in dit boek zo gretig verteld worden. In De kleinzoon van de letterzetter viert Pjeroo Roobjee op onnavolgbare manier opnieuw zijn verbale lusten bot, in een taal die aan Hugo Claus ooit de volgende regels ontlokte: Pjeroo slijpt kiezels van woorden waar wij ons aan schrammen hij lanceert lasso's van sissende zinnen en wij verstrammen.